Sacha Guitry schreef ooit  “Als je net een stuk van Mozart hebt beluisterd, dan is de stilte die daarop volgt ook van Mozart.”

En wat een heerlijke stilte is dat dan. Niet zomaar het ontbreken van geluid, maar een moment van nagenieten, ontdekken of herontdekken, in gedachten verder luisteren,  blij zijn.

Er is te veel lawaai in de hedendaagse wereld. Niet enkel het verkeer, de vliegtuigen, de opdringerige (luide) muziek waar je ook binnengaat, een restaurant, een winkel, noem maar op. Probeer er maar eens aan te ontkomen.

Er is ook het onophoudelijke lawaai van nieuws, goed of slecht, verhalen over oorlog of andere rampen, flitsende reclameborden, idiote reclame op de televisie, de druk van je omgeving, enzovoort.

En dan lopen velen onder ons nog met die oortjes rond. Bang dat we niet genoeg lawaai binnen zullen krijgen of willen we al dat andere lawaai buiten sluiten?

Of zijn we bang van de stilte? Dan moeten we onze gedachten het hoofd bieden en onze problemen.

Maar stilte werkt helend, is rustgevend, laat je de dingen helderder bekijken en je mogelijke angsten relativeren.

Af en toe bewust de volledige stilte opzoeken (en zoeken is het, toegegeven) kan ons en die om ons heen alleen maar baat brengen.

Eigenlijk zou af en toe een goede dosis stilte zou een mensenrecht moeten zijn.