Maçons van Kentering aan het woord: ervaring 3

Wanneer je uit een vrijzinnig en zelfs maçonniek "nest" komt, lijkt het evident dat je zelf ook vrijmetselaar wordt. Papa, mama, 2 grootouders, 2 ooms en hier en daar een achterneef of -nicht, allemaal ingewijd, allemaal vanuit eigen inzichten bouwend aan een betere wereld, elk op zich overtuigd van hoe we dit als vrijmetselaars moeten aanpakken...

Je kan je de discussies aan tafel bij familiefeesten misschien wel inbeelden. "Discreet", dat wel, maar partners en/of kinderen mochten gerust delen in de informatie. Veel inhoud ervan was als leek en adolescent echter zo onduidelijk en leek soms zo banaal en regelmatig zo heftig, dat bij mij eerder een afkeer dan aantrekking groeide.

Op de eerste verzoeken om toe te treden (nooit vanuit de familie!) ging ik daarom doelbewust niet in. Temeer daar me wel duidelijk was dat vrijmetselaar zijn ook een engagement mét tijdsinvestering vergt.

Het heeft daarom tot na mijn 40ste geduurd tot er een kriebel, een nieuwsgierigheid groeide. Ik had behoefte aan meer zingeving, aan bevestiging van sommige keuzes die je in het leven maakt, meningen die je ontwikkelt en die niet steeds stroken met de algemene stroming rondom je. 

"Op jezelf komt het aan", dat blijft voor mij de belangrijkste leuze van de vrijmetselarij. Dat was ook hetgeen mijn vader al in 1997 vooraan in een boek over vrijmetselarij aan me schreef. Hij voelde wellicht wel dat het in me zat, maar gaf me de tijd om dat zelf te ontdekken; ook al duurde dat nadien bijna 15 jaar.

Wanneer je er zelf klaar voor bent, is de belangrijkste stap gezet. In de volgende stappen wordt je begeleid; dikwijls vanuit aangenaam verrassende hoeken. Met interessante invalshoeken, boeiende ervaringen en hartverwarmende mensen.

Ik kan in de vrijmetselarij soms veel, soms wat minder wijsheid, schoonheid en kracht vinden. Goede en slechte voorbeelden. Ik ben blij er ook af en toe iets van mezelf te kunnen brengen. Ik ben vooral gelukkig om er regelmatig gesterkt te worden om mee te blijven bouwen aan mezelf en (zo) aan de mensheid.

Ondertussen let ik alvast op het afschrikkende effect van discussies of gedragingen van mezelf onder broeders en/of zusters in het bijzijn van andere mensen die het goed menen en (nog) niet ingewijd zijn.

G.